Een leven op de weg
Erwin heeft altijd een passie gehad voor grote voertuigen en horeca. Jarenlang runde hij een wegrestaurant en chauffeurscafé in Amsterdam, een plek waar vrachtwagenchauffeurs samenkwamen voor een maaltijd en een praatje. “Het was een levendige plek, waar je altijd verhalen hoorde van mensen onderweg”, vertelt hij. Toen de gemeente de grond opkocht voor de aanleg van een waterstoftankstation, ging hij op zoek naar een nieuwe uitdaging.
Via een uitzendbureau werkte hij in een melkfabriek en een cosmetische fabriek, maar het was zijn buurvrouw die hem uiteindelijk op het idee bracht om buschauffeur te worden. “Ik had al een flink rijbewijsportfolio, dus de overstap naar de bus was eigenlijk heel logisch”, vertelt Erwin.
Supporter in hart en nieren
Als fanatiek voetbalsupporter mist Erwin geen enkele wedstrijd van Almere City FC, zowel thuis als uit. Al 18 jaar is hij trotse seizoenkaarthouder en volgt hij zijn club overal naartoe. “Het mooiste moment? De promotie naar de Eredivisie. Dat was een feest dat ik nooit zal vergeten”, zegt hij met een glimlach.
Zijn passie voor motoren is net zo sterk. Al ruim 35 jaar rijdt hij Harley Davidson en is hij lid van een motorclub in Amsterdam. Hoewel hij niet meer actief in het bestuur zit, blijft hij betrokken en draait hij nog steeds bardiensten op donderdagavonden. “De club is een tweede familie voor me”, legt hij uit.
Van Libanon tot Almere
Naast zijn werk en hobby’s is Erwin ook bestuurslid van de Stichting Veteranen Almere. Zelf werd hij uitgezonden naar Libanon, een ervaring die hem gevormd heeft. “Het veteranenwerk is belangrijk voor mij. We ondersteunen elkaar en delen verhalen die buitenstaanders soms moeilijk begrijpen”, zegt hij.
Vrijheid op de weg
Wat Erwin het mooiste vindt aan zijn werk als buschauffeur? “De vrijheid. Je bent altijd onderweg, ontmoet nieuwe mensen en elke dag is anders. Het doet me een beetje denken aan mijn tijd op de motor of in het wegrestaurant: onderweg zijn en contact maken met verschillende mensen.”